bayramqabağı — sif. və zərf Bayrama yaxın, bayram ərəfəsində olan. Bayramqabağı ticarət. Bayramqabağı yarış. Bayramqabağı hazırlıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bazar — 1. is. 1. Alış veriş yeri. Bütün şəhər bazar, dükanları bağlayıb küçələrə çıxmışdı. M. S. O.. Bazarın başında yoğun və qırmızıbirçək bir baqqal – «buy, dəli Səmədə bax!» deyib, ona bir çürük badımcan səlbəsi atdı. Ç.. Bazarın ayağında Quba… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fəsəli — is. Arasına yağ sürtülmüş qat qat xəmirdən tavada və ya təndirdə bişirilən çörək, qoğal. Bizim gəlinlərin bayramqabağı; Fəsəli yaymağı yadıma düşdü. S. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səməni — is. etnoqr. 1. Novruz bayramında boşqablarda göyərdilən buğda. Süfrənin ortasında ara sıra boşqablarda yaşıl səməni qoyardılar. H. S.. <Sultan və Vəli> bu bənövşə dəstələrini novruz bayramı münasibətilə məcməyilərdə göyərdilmiş səmənilərin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tikişçi — is. Tikiş sənayesi işçisi; dərzi. Tikişçilərin bayramqabağı əmək nailiyyətləri. // Sif. mənasında … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yazdırmaq — icb. 1. Yazmağa məcbur etmək, başqasına yazma işi gördürmək, başqası vasitəsilə yazmaq. Məktub yazdırmaq. Şagirdlərə imla yazdırmaq. – <Qurban> kisəsini çıxarıb iki şahı mollanın ovcuna sıxaraq: – Al, həmşəri! Bayramqabağı yenə məktub… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti